Jeśli zaburzenia snu pojawiają się częściej niż 2-3 razy w tygodniu, a taki stan utrzymuje się dłużej niż miesiąc i ma negatywny wpływ na nasze codzienne funkcjonowanie, mamy do czynienia z bezsennością wymagającą specjalistycznej pomocy. Według statystyk, problem bezsenności dotyczy ok. 20% populacji. Częstą przyczyną są choroby tarczycy, wahania hormonalne, metaboliczne, takie, jak np. nadciśnienie i cukrzyca.
Nie należy lekceważyć długotrwałej bezsenności i wskazane jest zgłoszenie się do lekarza rodzinnego, który skieruje na badania laboratoryjne w celu wykluczenia dolegliwości somatycznych.
Bądźmy ostrożni w stosowaniu bez konsultacji z lekarzem różnego rodzaju leków nasennych, które powinny być zażywane tylko doraźnie. Szczególne niebezpieczeństwo nieprawidłowego używania takich leków dotyczy osób dotkniętych depresją i stanami lękowymi. Mogą one spowodować pogłębienie zaburzeń psychicznych. Jeżeli przyczyny somatyczne zostaną w czasie badań wykluczone, należy skorzystać z porady psychiatry.
Specjalista ustali przyczynę bezsenności (najczęściej tą pierwotną jest zwiększone napięcie nerwowe, przewlekły stres oraz zmęczenie fizyczne) i zaleci najskuteczniejsze leczenie. W wielu przypadkach można pomóc pacjentom stosując niefarmakologiczne metody leczenia. Są nimi sprawdzone techniki psychoterapii, które uczą rozpoznawania swoich stanów, wyrażania ich i regulacji. Nowoczesne Kliniki, takie jak Wolmed, proponują też różne metody wspierające terapię behawioralno-poznawczą. Są nimi masaże, ćwiczenia oddechowe i relaksacyjne. Ponadto duży i pozytywny wpływ mają ćwiczenia fizyczne wykonywane najlepiej w plenerze, gdzie otacza nas spokój i nieoceniona przyroda. Przy zastosowaniu terapii i działań wspierających można skutecznie pozbyć się problemu męczącej nasz organizm bezsenności.
W przypadkach szczególnie trudnych stosuje się też leki. Dodatkowo wzmacniają proces leczenia i pomagają wyjść z problemu, który – chociaż zazwyczaj dotyczy ludzi starszych – obecnie coraz częściej dotyka też młode osoby. Niewątpliwie przyczyniła się do tego także pandemia, długotrwała izolacja, stres, obawa o zdrowie swoje i najbliższych.
Napisz komentarz
Komentarze